Pracht, praal en mn eigen auto

Daar ben ik weer. Ik gok voor de ene laatste keer deze reis.

Inmiddels ben ik ongeveer een week in het zuiden van Japan aan het reizen. Iets dat ik eigenlijk eerder had moeten doen want het is hier prachtig!

Onze eerste stop was 2 dagen in Takachiho; een plek die ik al een aantal keer had gezien op posters van reisbureaus hier, dus dat stemde hoopvol.
Het was inderdaad prachtig! De vallei leek regelrecht uit een sprookje te komen met de blauwe rivier, de groene wanden en de prachtige waterval. Je keek je ogen uit.

’S Avonds zijn we hier nog naar een ‘Kagura’; een traditionele Japans ‘toneelstuk’. Er zijn dan 1 of 2 toneelspelers met maskers en gewaden die bepaalde scenes uit legendes uitbeelden. Dit alles terwijl 2 andere mensen muziek maken op een fluit en een enorme trommel. Was leuk om te zien, al werd het wel vrij eentonig op een gegeven moment.

De volgende dag hebben we elektrische fietsen gehuurd (het is heel heuvelachtig daar) en zijn we naar Amanoiwato tempel gefietst. Deze tempel bevindt zich in een grot, naast een rivier, in de jungle… Erg cool om te zien!
Alsof het nog niet speciaal genoeg is hebben bezoekers door de jaren heen op de grond honderden torentjes gemaakt van gestapelde stenen! Al met al een bijzondere plek.

De dag erna zijn we een stuk zuidelijker gegaan naar Miyazaki; een wat grotere stad aan de oostkust. Je hebt direct door dat er hier in het zuiden een ander klimaat heerst want de palmbomen begroeten je direct als je het treinstation uit loopt.
Na te zijn ingecheckt in het hotel zijn we direct naar een mooi strand gegaan bij een Oashima; een dorpje ten zuiden van de stad.

Erg tof bij Oashima is ‘Oashima eiland’ dit is een piepklein tropisch eilandje dat via een lange brug verbonden is met het strand. Uiteraard vind je een typische poort en wat tempels op het eiland. Super mooi!

De volgende dag was het tijd om (tijdelijk) afscheid te nemen van Lucinda; ik had namelijk nog helemaal niet alleen gereisd en daar had ik inmiddels behoefte aan. Even lekker alleen zijn.
Om extra vrij te zijn heb ik hier een auto gehuurd voor 8 dagen. Kost een hoop centen maar daar krijg je heerlijke vrijheid voor terug!

Ik heb de afgelopen dagen naar hartenlust rondgereden hier in het zuiden. De omgeving hier is prachtig. Langs de kust en door het ‘platteland’. Overal stoppen waar het er mooi uitziet en ’s avonds kijken waar je uitkomt, heerlijk!
Het was overigens wel even wennen om weer te rijden, en al helemaal omdat ze hier links rijden. Maar na een have dag weet je niet beter.

De eerste dag in de auto ben ik naar ‘Sun Messe’ gegaan in de buurt van Nichinan. Hier hebben ze standbeelden van Paaseiland nagebouwd. Dat was erg tof om te zien, maar nog toffer was het uitzicht wat je hier had vanaf de heuvel! Je kijkt uit op een prachtige baai omringd met een tropische bos. Combineer dat met een stralend blauw lucht en je voelt je op een tropisch eiland!

Daarna ben ik doorgereden naar de Udo tempel; een tempel aan zee in een grot. Hier heb je ook een prachtig uitzicht, maar dan door de toffe rotsen in zee waar de golven tegenaan slaan.
Je kon hier nog een spelletje spelen. Voor € 1,- kon je 5 balletjes van klei kopen die je dan vervolgens met je linkerhand op een rots moest gooien in zee waar een plasje water in stond. Als ie blijft liggen wordt je beloond met goed geluk. De eerste 4 steentjes waren in de buurt maar stuiterden weg. De 5e landde met een heerlijke plons precies in de plas. Naast goed geluk werd ik ook nog beloond met een applaus van de Japanse bezoekers die ook aan het gooien waren!

’s Avonds een goedkoop hotelletje gezocht en de volgende dag vertrokken naar Cape Toi. Dit is een kaap in zee met glooiende grasheuvels, wilde paarden, apen, een vuurturen en een prachtig uitzicht. Wilde paarden waren er genoeg maar apen heb ik helaas niet gezien.
Desalniettemin was dit een erg bijzondere plek waar niet veel (westerse) toeristen schijnen te komen.
Overigens ben ik hier in het zuiden vrijwel altijd de enige blanke wanneer ik een plek bezoek. Hier wordt je als blanke soms ook weleens aangestaard, zeker door kinderen (al kan dat ook door m’n enorme schoonheid komen uiteraard).

Vervolgens naar Miyakonojo gereden om een slaapplek te zoeken. De volgende dag naar watervallen hier in de buurt gegaan. Het hoofdpad was afgesloten en er waren mannen druk bezig met omkleden. Bleek dat er een nest zat van de Japanse Horzel! Een soort van agressieve mega wesp die wel tot 6 cm groot kunnen worden en je kunnen doden met te veel steken. Jaarlijks sterven er iets van 20 Japanners door die beesten.
Gelukkig kon je de waterval wel bezoeken via een ander pad! Waterval was uiteraard prachtig overigens.
Toen ben ik naar het ‘Ebino-Plateau’ gereden, een bergachtig gebied met een meer in een vulkaan krater. Het kost je een zweterige klim naar boven maar het uitzicht op het meer is erg speciaal.
Verder kwam ik die dag nog langs de weg een bordt tegen die aangaf dat er een waterval was. Besloten om daar even heen te rijden via een smal weggetje (hopen dat er geen tegenliggers zijn). Vervolgens moest je een redelijk stuk door het bos naar beneden lopen maar ik ben blij dat ik ben gegaan. Deze waterval was werkelijk de mooiste die ik ooit heb gezien! Hij leek regelrecht uit een avonturenfilm te komen met een lange val, groene wanden en grote rotsen met azuurblauw water onderaan!

Gisteren was het helaas regenachtig (komt weer een tyfoon aan) maar heb ik me nog vermaakt bij een tempel, in een bos met toffe standbeelden en in een park waar ze hutten uit de prehistorie hebben nagebouwd. Helaas was bij de hutten het bijbehorende museum dicht op maandag maar ik kreeg wel een rondleiding door een ander gebouw. Het bleek namelijk ook een bedrijf te zijn waar ongeveer 100 mensen werken om prehistorische opgravingen uit Japan schoon te maken en in elkaar te puzzelen. Erg tof om te zien!

Vandaag heb ik Lucinda opgepikt en gaan we de rest van het zuiden samen doen, maar daarover volgende keer meer!