Bommen, beelden en Bratwurst

Hallo allemaal, ik heb het druk gehad dus weinig tijd gehad om te schrijven. Wel genoeg andere dingen gedaan in de tussentijd uiteraard.

Na onze dagen in Tokyo zijn we nog 2 dagen terug geweest naar Kawaguchiko (waren we eerder al geweest na de Fuji klim). In Tokyo zelf was namelijk geen hostel meer beschikbaar en we hadden nog wat tijd nodig om te plannen.

In Kawaguchiko weer een toffe fietstocht gedaan langs een van de meren hier. Onderweg nog gestopt bij een teleurstellende vleermuis-grot die duidelijk niet ontstaan was met lange Nederlanders in het achterhoofd.

’s Avonds heb ik met Lucinda met veel moeite op een Japanse website een vliegticket geboekt naar Hiroshima (stuk zuidelijker). Hiervoor moesten we echter wel eerst weer terug omhoog naar het vliegveld in Tokyo.
De volgende dag Drew gedag gezegd want die vertrok de dag erna naar Zuid-Korea voor de rest van z’n reis. Was wel jammer want uiteindelijk hebben we 5 weken dag in en dag uit met elkaar gespendeerd. Veel langer dan ik voorheen met anderen had gereisd.

Na het afscheid zijn Lucinda en ik vertrokken naar het vliegveld in Tokyo en hebben we in de buurt overnacht. Moesten vroeg op (05:00) voor de vlucht de volgende dag. De vlucht was prima. Totdat het moment kwam om te landen in Hiroshima. Er was namelijk weer een tyfoon in de buurt dus het was winderig en het regende. Wat volgde waren 2 pogingen om te landen die beiden werden afgebroken door te hevige turbulentie en wind (zweet in je bilnaad). Uiteindelijk besloot de piloot dat het niet veilig was en vlogen we terug naar Tokyo! 3.5 uur in een vliegtuig voor niks!
In Tokyo kregen we een gratis ticket voor de volgende dag maar dat betekende dus weer een hotel zoeken, hotel in Hiroshima annuleren, heel de dag niks doen en de volgende dag weer om 05:00 op.
Gelukkig konden we deze keer wel landen, ondanks dat er op het vliegveld werd aangegeven dat er weer een kans was dat het wellicht weer te winderig zou zijn.

De volgende dagen in Hiroshima gespendeerd. Erg mooie, rustige stad met veel historie. Hiroshima is namelijk een van de twee steden die in de 2e wereldoorlog is getroffen door een atoombom van de Amerikanen.
In het centrum van de stad heb je een heel gebied/park dat in het teken staat van deze gebeurtenis. Erg indrukwekkend om allemaal te zien. Vooral het museum laat duidelijk zien hoe verschrikkelijk die bom is geweest. 300 000 slachtoffers toen de bom viel en nog vele tientallen duizenden in de jaren erna door de straling. Het museum bevatte vooral veel persoonlijke verhalen, foto’s en objecten van slachtoffers die geen doekjes winden om de schade van de bom.

Maar we hebben ook vrolijke dingen gedaan in Hiroshima! Zo was er in het centrum een heus ‘Duits’ bierfeest! Was super grappig. Er was een echte Duitse ‘Hoempapa’ band (inclusief mooie blonde jodel dame) en heerlijk Duits bier en eten. Ondanks dat een halve liter 12 euro moest kosten was het erg fijn om weer eens écht bier te drinken.
We hebben een groot deel van de dag hier gespendeerd want je keek je ogen uit. Japanners die vrolijk mee sprongen en klapten met de Duitse muziek, bratwurst met stokjes aten en zelfs de polonaise liepen!

Verder hebben we nog heerlijke sushi op in een sushi zaak met een ‘lopende band’ en hebben we de lokale ‘Okinomiyaki’ op. Dit is een soort hartige pannenkoek met noedels, taugé, spek, gebakken ei, kaas en krokante inktvis. Met bovenop een soort bbq achtige saus. Echt super lekker!

Ook zijn we naar het prachtige Miyajima geweest. Een eiland vlak bij Hiroshima (20 minuten met de boot). Hier staat een beroemde Japanse ‘poort’ in zee en kun je heerlijk rondlopen door de typische straatjes en het natuurpark. Zo hebben we herten gevoerd, ’s werelds grootste rijstlepel gezien (dit eiland is de geboorteplek van de houten rijstlepel), mandarijn softijs gegeten en langs zee en door het bos gelopen.
Ook hebben we en de gondel genomen naar de top van de berg hier. Vervolgens nog een zweterige, pittige klim naar de top gedaan en genoten van het prachtige 360 graden uitzicht.

De dag erna zijn we naar Fukuoka gegaan met de bus en hebben we daar door de dierentuin gelopen. Dit was een beetje een treurige bedoeling met kleine kooitjes en weinig groen. Nog bijna m’n broek vol gehad toen ik een foto van een luipaard maakte bij een stuk gaas. Uit het niets brulde het beest superhard met z’n volledige gebit zichtbaar. Aangezien ie slechts 30-40 cm weg was kon ik z’n warme adem voelen… dat is ff schrikken.

Overigens bleek het hotel dat we hadden geboekt in Fukuoka niet in Fukuoka zelf te zitten maar in een kleiner stadje 50 minuten verderop (Kurume). Kut. Naja niks aan te doen.

Overigens geen ramp want de volgende dag in Kurume kwamen we op straat een Amerikaan tegen die hier al 5 jaar woonde en ons graag wilde rondleiden. Aardige gozer. Hij belde iemand op en 10 minuten later stapten we in de (mini) auto bij een 80 jarige Japanse man haha. De Amerikaan nam ons mee naar een grote boeddhistische tempel met daarnaast een boeddhistisch standbeeld groter dan het vrijheidsbeeld in New York. Deze waren beiden super indrukwekkend.
De tuin en de tempel bevatte diverse toffe schilderijen en standbeelden en het grote beeld had trappen binnenin waardoor je naar boven kon voor het uitzicht.
Het bizarste was echter de ‘boeddhistische hel’ in de kelder. Dit kun je zien als een soort mini spookhuis met donkere kamers waar je doorheen loopt. In de kamers bevinden zich bewegende poppen (mooi gemaakt) die gruwelijke bloederige taferelen laten zien van straffen voor zondes die je kunt begaan in het leven. Zo zie je demonen die de tong van leugenaars eruit trekken en mensen die doormidden worden gezaagd. Het bizarste is misschien nog wel dat het schijnbaar populair is voor ouders om hun kinderen dit te laten zien om ze te laten schrikken zodat ze eerlijk zullen leven.

Nu staat de rest van het zuiden op het programma, dat kan nog wel eens een uitdaging worden want het is een stuk minder toeristisch en ‘engels’ hier. We gaan het meemaken!

Overigens weer bedankt allemaal voor de leuke reacties! Altijd fijn om te lezen!