Een zandbad, een eiland en een onvergetelijke tijd

Ai, mijn laatste verslag uit Japan alweer. Het is helaas weer te snel gegaan, maar het desalniettemin weer een onvergetelijke reis gebleken. Japan is een prachtig, divers land met ongelooflijk aardige mensen die je (met beperkt Engels) maar al te graag willen helpen en jou als westerling mateloos interessant vinden. Van de drukke steden tot de prachtige subtropische natuur in het zuiden; ik ga het allemaal missen!

Maar wat hebben we de laatste dagen gedaan?

Nadat ik Lucinda had opgepikt in de stad Kagoshima zijn we verder richting het zuiden gereden. Uiteraard was de rit weer prachtig en zijn we regelmatig gestopt. Zo kwamen we langs een enorm groot, gouden boeddha beeld en hebben we rondgelopen in een ‘Samoerai dorp’. Dit bestond uit een mooie smalle straat waar auto’s niet in mochten. In deze straat kun je bij 7 huizen de tuin in. Daar zie je de typisch Japanse tuinen en gebouwen die schijnbaar sinds de tijd van de Samoerai zo zijn onderhouden!

Vervolgens zijn we doorgereden naar het zuiden en ons vergaapt aan de pracht van de Kaimon berg/vulkaan. Deze vulkaan ziet er net uit alsof hij uit een tekenfilm komt! Het is de enige berg in de omtrek en heeft de typische vorm van een vulkaan zoals je die als kind zou tekenen. Wat het nog mooier maakt is dat de vulkaan aan de ene kant wordt omringd met zee en andere kant het Ikeda meer aan zijn voeten heeft liggen. Dit is een prachtig meer waar volgens de legendes een monster in zou zwemmen (net zoals in Loch Ness in Schotland). Al met al een prachtig plaatje dus.
Ook hebben we in de buurt nog een bloementuin bezocht waar ik de grootste spin van mijn leven heb gezien. Een joekel van zeker 15 centimeter. Brr.

De volgende dag hebben we in Ibusuki (onze slaapplaats) op het strand gedaan waar deze plaatse bekend om is: een zandbad genomen!

Dit houdt in dat je in een soort dunne ochtendjas op klef, heet zand gaat liggen en vervolgens volledig wordt ingraven zodat alleen je hoofd nog uit het zand steekt. Dan mag je 15 minuten gaan liggen zweten in deze zand-sauna. Heel aangenaam! Het drukkende gevoel van het hete zand is prettig en na afloop voel je je als nieuw. Zeker een van de toffere ervaringen hier in Japan.

De rest van de dag zijn we omhoog gereden via de kust met zoals altijd weer veel stoppen op plekken met prachtige uitzichten op de zee, klippen en dorpjes aan het strand.

De dag erna zijn we via een boot (met de auto) naar het eiland Shimoshima gevaren. Dit groene eiland is groot genoeg om nog wat mini ‘steden’ te hebben maar buiten deze stadjes om is het heerlijk rustig en wordt je ook hier weer beloond met prachtige wegen en uitzichten.
Op het eiland hebben we nog een toffe katholieke kerk bezocht die er al sinds 16-zoveel stond. Heel apart om hier een kerk te zien, maar nog gekker was het zien van een Japanse non in de kerk!

Als laatste zijn we nog langs een gerenoveerd Japans kasteel/museum gereden waar we o.a. 4 mooie standbeelden zagen van japanners die in het verleden belangrijk zijn geweest voor dit gebied en konden we een toffe 3D film bekijken met beelden van de flora en fauna in de zee rondom het eiland. Het eiland schijnt namelijk populair te zijn bij duikers omdat je het hele jaar kunt genieten van de rijke onderwaterwereld hier.

Na vervolgens aan de noordkant het eiland weer te verlaten hebben we overnacht in een hotel in Isahaya. Hier hebben we in een restaurant de tijd van ons leven gehad!
De eigenaar en de ober vonden ons zeer interessant en vroegen ons het hemd van het lijf en gaven ons allerlei heerlijke gerechten van het huis (zelf had ik hier ook nog gefrituurde walvis op! Erg lekker, lijkt op biefstuk).
Op een gegeven moment kregen we nóg een gratis gerechtje, maar deze bleek van een klant die boven aan het eten was maar ons had zien zitten! Deze beste man kwam later ook nog naar beneden en kwam erbij zitten (we aten aan de bar). Hij sprak geen woord Engels, was dronken en bleef eten en alcohol voor ons kopen! Haha nu weet ik hoe mooie vrouwen zich voelen als ze gratis drank krijgen.
We hebben nog lang ‘gepraat’ en gelachen met de medewerkers en de dronken man en toen we weggingen waren wij op hetzelfde niveau als de gulle gever!

De volgende dag rustig opgestaan (au!) en richting Nagasaki gereden; de andere stad die in 2e wereldoorlog is getroffen door een atoombom (de andere, Hiroshima, hadden we eerder ook bezocht).

In Nagasaki hebben we genoten van het Kunchi festival. Dit 3-daagse festival wordt ieder jaar gehouden en staat in het teken van het rijke handelsverleden van Nagasaki. Door de stad heen zie je verschillende groepen met ‘praalwagens’ optredens uitoefenen en ’s avonds is de grote voorstelling bij de een tempel. Die voorstelling bij de tempel hebben wij gezien (helaas plaatsen achterin want alle zitplaatsen zijn al weken uitverkocht). Je ziet dan 5 groepen uit hun eigen gebied van deze provincie hun optredens doen met dans, muziek en als ‘hoofd-act’ een show met de praalwagens (vaak in de vorm van schepen).

Een van de groepen had een soort van draagkoets die werd gedragen door een groep mannen( 40 man gok ik). In de koets zaten kinderen (alle deelnemers in speciale kleding) die ritmisch op grote trommels sloegen. Op een bepaald ogenblik werd de koets met kinderen en al door de groep mannen de lucht in gegooid en weer gevangen (zeker een meter of 1.5 boven de mannen).
Was heel tof om deze show te zien, al waren de optredens soms wel wat lang met ondersteuning van constant dezelfde muziek.

De volgende dag zijn we naar het museum over de bom gegaan. Deze was zowaar nog indrukwekkender en voelde ‘nieuwerwetser’ aan dan die in Hiroshima. Het gaf een goed beeld van de totale destructie van die dag en de horrors die de overlevenden in de dagen erna meemaakten. Wederom weer een imposante ervaring.

Daarna nog naar de Dejima haven gegaan en naar de ‘Hollander slope’; twee plekken met Nederlandse geschiedenis. Dejima was vanaf 1641 tot en met 1859 een Nederlandse handelspost en het enige contact tussen de westerse wereld en het afgesloten Japan. In het omliggende gebied is er daarom best veel Nederlandse invloed te zien zoals schilderijen met Nederlandse schepen, rood/wit/blauwe kleuren etc. Daarnaast heeft dit deel van Japan nog altijd een fascinatie met Nederland. Zo is er een heus ‘pretpark’ genaamd Huis ten Bosch waar ze bekende Nederlandse plekken 1op1 hebben nagebouwd. Hier wilde ik graag heen maar helaas was het die dag noodweer.

Nu heb ik nog 1 dag in Tokyo voor ik helaas terug moet naar het koude Nederland (hier nog altijd 20-30 graden). Vandaag gaan we naar een tempel met een bamboe-bos. Maar hoe dat was horen jullie thuis wel.

Bedankt voor het lezen allemaal en tot de volgende keer bij Hank op Reis!